Ένα μυστικό

Η Ναζία, λοιπόν, είναι φίλη μου και από τα Χριστούγεννα μένει μαζί με τον μπαμπά και μ’ εμένα επειδή έτσι είναι καλύτερα, και γι’ αυτό είναι θετή αδελφή μου, που είναι σαν να ήταν αληθινή αδελφή αλλά χωρίς μετάγγιση αίματος κι αυτό σημαίνει ότι πρέπει να τα λέμε όλα μεταξύ μας, μέχρι και τα μυστικά. Έτσι, λοιπόν, στο τέλος μου είπε το πιο χοντρό της μυστικό. Αμέσως σταύρωσα τα δάχτυλα πίσω από την πλάτη μου όπως μου είχε δείξει η μαμά και όταν η Ναζία δεν μ’ έβλεπε είπα έτσι, πολύ σιγανά: «Σουπερκαλιφρατζιλιστικεξπιαλιντόσιους».