1. Ξεκίνησα να γράφω…
Στην εφηβεία, από εσωτερική ανάγκη να κατανοήσω καλύτερα τη δυναμική των διαπροσωπικών σχέσεων. Εκείνη την εποχή, οι λέξεις ήταν για μένα η μοναδική διέξοδος. Δεν υπήρχε η τηλεόραση και το διαδίκτυο. Τίποτα δεν μας ερχόταν «μασημένο», έπρεπε να το φανταστούμε, να το “εφεύρουμε” και να το φτιάξουμε εμείς. Ως παιδιά μαθαίναμε από μικρά να διαβάζουμε εξωσχολικά βιβλία, γιατί ήταν η μοναδική μας διασκέδαση.
2. Η συγγραφή για μένα είναι…
Ένα πολύ προσωπικό ταξίδι και ένας δρόμος για να επιστρέψω πίσω στον εαυτό μου. Επίσης είναι ένας τρόπος να ζήσω ταυτόχρονα δυο ζωές: την πραγματική- καθημερινή, αλλά και αυτήν που επιλέγω να ζήσουν οι πρωταγωνιστές μου στο εκάστοτε μυθιστόρημά μου.
3. Έμπνευση μπορεί να είναι…
Η ίδια η ζωή, η οποία «γράφει» συνήθως τα καλύτερα σενάρια, αρκεί να έχει κανείς τα μάτια, τα αφτιά και την ψυχή του ανοιχτή σε κάθε πρόκληση.
4. Αυτό το διάστημα γράφω…
Όχι, αυτό το διάστημα δεν γράφω, βρίσκομαι σε «συγγραφική» παύση. Μόλις κυκλοφόρησε το τελευταίο μου ιστορικό μυθιστόρημα «Η επιστροφή» από τις Εκδόσεις Ψυχογιός, το πρώτο από μια σειρά με γενικό τίτλο «Οι Κόρες της Ελλάδας», και ασχολούμαι αποκλειστικά με την προώθησή του.
5. Αυτό το διάσημα διαβάζω…
Τα ιστορικά βιβλία τα οποία μου χρειάζονται για την έρευνα που ήδη άρχισα, απαραίτητη για τη συγγραφή του επόμενου μυθιστορήματός μου. Μόλις όμως διάβασα δυο εξαιρετικά βιβλία: Έθιμα ταφής της Hannah Kent και το Καλά και σήμερα της Σοφίας Νικολαϊδου.
6. Αγαπημένα μου βιβλία είναι…
Αυτά των αθάνατων κλασσικών, ξένων και Ελλήνων, που με συντρόφευσαν στην εφηβεία μου και, κατά κάποιον τρόπο, με έκαναν αυτό που είμαι σήμερα. Αλλά λατρεύω και τους νεότερους Έλληνες λογοτέχνες, όπως Λουντέμης, Σαμαράκης, Αθανασιάδης, Καραγάτσης Τερζάκης, Καζαντζάκης, και βέβαια τη σύγχρονη Ιωάννα Καρυστιάνη.
7. Για μένα βιβλίο σημαίνει…
Γνώση, διασκέδαση, σκέψη, επίγνωση, αναζήτηση, κάποιες φορές ακόμα και αναθεώρηση της ζωής. Τα βιβλία, όπως και η μουσική, σώζουν ζωές.
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.